The Pigeon Detectives op herhaling

Eerder dit jaar stonden ze al in een uitverkochte Melkweg en op Lowlands; vandaag en morgen zijn ze weer in ons land. In Utrecht vindt de start van de Europese tour van de Pigeon Detectives plaats, en je krijgt wat je van ze verwacht: de halve zaal staat op z'n kop en de slipjes en crowdsurfers vliegen door de lucht. De show heeft alleen wel erg veel weg van die in de Melkweg eerder dit jaar.

Het gebeurt niet vaak dat ik uitkijk naar het voorprogramma, maar vandaag is dat toch echt het geval. De band die vanavond mag openen komt namelijk, net zoals ik, uit Nijmegen. Nou ben ik normaal gesproken niet zo van het hele 'Support your local scene' gebeuren, maar over deze band heb ik zoveel positieve dingen gehoord dat ik het niet langer kan uitstellen ze een keer live te zien. De band waar ik het hier over heb is de Staat. Ze kregen het al voor elkaar om zonder een album, laat staan een EP of single, uitgebracht te hebben, het voorprogramma van dEUS in Engeland te mogen verzorgen (schijnbaar door het uitdelen van een button aan Tom Barman op Lowlands). Je hoort dan ook van alle kanten dat deze band wel eens heel groot zou kunnen worden. Na vanavond moet ik zeker beamen dat ze de potentie hebben. De donkere gitaargeoriënteerde rock van de Staat past beter bij dEUS dan bij the Pigeon Detectives, maar frontman Torre Florim weet met een overtuigend optreden toch het publiek voor zich te winnen. Op het laatste nummer van de set 'Wait for Evolution' wordt zelfs gedanst.

Maar daar komt het publiek vanavond niet voor, iedereen wil Pigeon Detectives (om maar eens even een songtitel te misbruiken). Het tweede album van de jongens 'Emergency', dat eerder dit jaar uitkwam, werd niet zo goed ontvangen als hun debuutalbum. Dat, en het feit dat dit jaar al eerder te zien waren in Nederland en nog in de Melkweg zullen spelen, heeft ervoor gezorgd dat ze zaal niet uitverkocht is. Op de voorste rijen is daar echter weinig van te merken: vanaf het eerste nummer gaat het publiek los en komt het niet meer stil te staan voordat zanger Matt Bowman dat ook doet (en dat doet hij niet vaak). Matt maakt er echte show van: het merendeel van de flesjes water belandt over het publiek, en de microfoon ziet alle kanten van het podium. Nu ¡Forward,Russia! gestopt is, is Matt waarschijnlijk kampioen in het microfoon gooien, al weet hij wel een paar keer te missen.

Dit trucje, en de hele stage performance van Matt lijkt jammer genoeg wel een routine te zijn geworden. Alles lijkt een exacte kopie te zijn van wat ze eerder dit jaar in de Melkweg deden, en er blijft weinig ruimte over voor spontaniteit. Gezien het enthousiasme van het publiek werkt dit trucje nu nog, maar hoe lang duurt het voor het echt gaat vervelen?

Nadat er bijna een uur voorbij is gegaan, verklaart zanger Matt dat ze nog nooit zo lang hebben gespeeld. Toegegeven, een setlist van wel 21 nummers is behoorlijk indrukwekkend; het afwerken van die lijst in iets meer dan een uur wat minder. Maar dat is misschien ook wel de kracht van Pigeon Detectives: korte, maar energieke en catchy nummers. Met deze setlist zal iedereen zijn of haar favoriete nummer wel voorbij hebben horen komen. Hoogtepunten blijven de nummers ‘Take Her Back’ en ‘I Found Out’ van het album ‘Wait For Me’, die massaal worden meegezongen en waarop menig crowdsurfer zijn/haar kans waagt.

The Pigeon Detectives doen wat je van ze verwacht: ze maken er een feestje van, de vraag is alleen hoe vaak je ditzelfde feestje kunt herhalen voor de feestvreugde voorbij is.